Inne koty dwudzieste.
Dwudzieste i pierwsze. Za krótkie.
Monodram. Siła przekazu, która nie pozwala dotrwać do końca.

Walka. I krzyk. I tyle z nas pozostanie.
Rozwalmy to wszystko. Pójdźmy za kraty. Sąsiedztwa.
Urodziłam się wczoraj. Z tego co pamiętam, miałam rude włosy. Podobno.

Byłam ostatnią z osób, które mogłyby cię oskarżyć o rasizm.
Urodziłam się w zeszłym roku.
Nie uznawaj mojego grzechu za winę. Musiałam.
Chciałam odegrać swoją rolę.

Zostawiłam ślady. Okrutnie wielkie i nagie.
Wystające gdzieś, poza nami. Nie nadające się już do niczego.

Zostawiłam ślad, bo przecież tak wypada.
Teraz jestem czysta. Jak twoje rude włosy. Których nie dotykam.

Ilustracja: Pablo Picasso, „Kot pożerający ptaka”, 1939

Kategorie:Poezja, Poezja, Poezja, Poezja, Poezja, Źródła

Tagi: Anna Siudak, Literatura współczesna