Author Archives
-
Wojna i spokój
„Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz” (Joz 1, 9) Mój lęk jest kłamstwem. Jest tylko iluzją, projekcją faktu, że jeszcze nie ufam… Read More ›
-
Andrzej Bobkowski – Po trzęsieniu spodniami [1956]
„Jesteśmy świetnymi aktorami Kiepskiego melodramatu (“Melodramat” Janusza Warmińskiego) Świetnymi aktorami na pewno. Zawsze było to godne podziwu. Poza tymi mistrzowskimi “wdechowcami” intelektualnymi. Ale nie kiepskiego melodramatu lecz szmiry; ponurej szmiry, która dziś, w świetle coraz to nowych obnażań dusz intelektualnych… Read More ›
-
Londyn, Paryż i „sprawa Miłosza” [2013]
Londyńska emigracja, skupiona wokół tygodnika „Wiadomości”, często przeciwstawiana jest emigracji „paryskiej” i środowisku „Kultury”. W poświęconej dziedzictwu polskiej emigracji tece „Pressji” Tu mówi Londyn! Jan Maciejewski i Krzysztof Mazur określają postawę londyńskich emigrantów jako „niezłomną”, w porównaniu „ze strategią innego… Read More ›
-
Andrzej Bobkowski do Andrzeja Chciuka [1956]
„(…) Teraz miałem urwanie głowy z Kongresem Wolnej Kultury Polskiej, na który niby mnie zaprosili, a właściwie nie. No ale na szczęście im wychłódło, i przełożyli to na wrzesień, więc do tego czasu dowiem się dokładnie, czy tak, czy nie…. Read More ›
-
Czesław Miłosz – „Kolorowym atramentem” [1945]
Czytałem przez pierwszy rok wojny prasę konspiracyjną z zapałem, przez drugi rok z zainteresowaniem, potem z niechęcią, a potem już tylko z rzadka brałem ją do ręki. Bezmiary głupstw, które wypisywali anonimowi dziennikarze usposabiały czytelnika ponuro i dzisiaj jeszcze wracają… Read More ›
-
Czesław Miłosz – „Odpowiedź” [1951]
W związku z moim artykułem w majowym zeszycie „Kultury” wypowiadano pewne uwagi na łamach pism emigracyjnych. Uwagi te wydają mi się interesujące, dlatego spróbuję się nad nimi w liście zastanowić. 1) Od września 1939 upłynęło niemal dwanaście lat i w… Read More ›
-
Sergiusz Piasecki – „Były poputczik Miłosz” [1951]
Przeczytałem w „Kulturze” (nr 45/46) artykuł Juliusza Mieroszewskiego „Sprawa Miłosza”. Autor twierdzi, że Miłosz nie jest nawet oportunistą i że „tego rodzaju postawa [nieufność do „nawróconego” Miłosza] jest obelgą dla narodu polskiego”. Jeśli uwzględnimy inne podobne głosy, okaże się że… Read More ›
-
Czesław Miłosz – „NIE” [1951]
To, o czym powiem, można nazwać historią pewnego samobójstwa. Jest to historia dość pouczająca i różna od opisów otrucia się z przyczyny miłosnego zawodu. Ponieważ wplątane są w nie sprawy, które zaprzątają umysły znacznej liczby ludzi na świecie, zasługuje –… Read More ›
-
„Jako poeta jest to gówno psie” – Jan Lechoń o Miłoszu w „Dzienniku” i korespondencji
W trakcie lektury wydanych w 2006 w Bibliotece „Więzi” dwóch tomów korespondencji poety Jana Lechonia i redaktora Mieczysława Grydzewskiego, zdumiewa zawiść, z jaką Lechoń pisze o – przebywającym od 1951 na emigracji – Czesławie Miłoszu. Skąd ta ogromna niechęć, nienawiść… Read More ›
-
„Ponury stary endecki pierdziel” – Miłosz o Herbercie w listach do Międzyrzeckiego
Opublikowany przed kilkoma laty przez Wydawnictwo Literackie tom korespondencji pomiędzy Czesławem Miłoszem a Arturem Międzyrzeckim i Julią Hartwig jest niezwykle interesującą lekturą, między innymi dlatego że Miłosz, z Międzyrzeckim i jego żoną blisko zaprzyjaźniony, pozwalał sobie w listach na szczerość… Read More ›
