Author Archives
-
Sławomir Mrożek do Jana Błońskiego [4 stycznia 1965]
Drogi Janku, Jeszcze raz dziękuję za Sempego. Nadszedł w idealnym momencie, popołudnie w dzień Wigilii, i rozwiązał zagadnienia podarunku idealnie. Święta przeszły bez sensacji, kolację wigilijną zjedliśmy w restauracji zgodnie z tutejszym obyczajem. Na Nowy Rok tak samo. Wzruszeń wigilijno-krajowych… Read More ›
-
Zuzanna Ginczanka – Proces [1936]
1. Na początku było niebo i ziemia: czarny tłuszcz i chabrowy tlen, i jelonki przy gibkich jeleniach, z Bogiem miękkim i białym jak len. 2. Kredo, juro, triasie, gleba się warstwi po słoju, miocen naciera czołgiem w majestatycznym podboju. I… Read More ›
-
Andrzej Bobkowski – Po trzęsieniu spodniami [1956]
„Jesteśmy świetnymi aktorami Kiepskiego melodramatu (“Melodramat” Janusza Warmińskiego) Świetnymi aktorami na pewno. Zawsze było to godne podziwu. Poza tymi mistrzowskimi “wdechowcami” intelektualnymi. Ale nie kiepskiego melodramatu lecz szmiry; ponurej szmiry, która dziś, w świetle coraz to nowych obnażań dusz intelektualnych… Read More ›
-
Tadeusz Boy-Żeleński: List otwarty do Izabeli Moszczeńskiej [12 X 1928]
W 1928 roku, w 278 numerze „Kuriera Warszawskiego”, dziennika związanego ze Stronnictwem Chrześcijańsko-Narodowym, ukazał się artykuł Izabeli Moszczeńskiej – Rzepeckiej, znanej publicystki oraz działaczki społecznej i politycznej. W tekście pt. „Przedwojenne matki”, Moszczeńska atakowała Boya, m.in. za opublikowaną przez niego… Read More ›
-
„Ponury stary endecki pierdziel” – Miłosz o Herbercie w listach do Międzyrzeckiego
Opublikowany niedawno przez Wydawnictwo Literackie tom korespondencji pomiędzy Czesławem Miłoszem a Arturem Międzyrzeckim i Julią Hartwig jest niezwykle interesującą lekturą, między innymi dlatego że Miłosz, z Międzyrzeckim i jego żoną blisko zaprzyjaźniony, pozwalał sobie w listach na szczerość i otwartość… Read More ›
-
Witold Gombrowicz – Dziennik [październik 1954]
Wydobyć się na koniec z tego przedmieścia, przedpokoju, kredensu, stać się nie autorkiem – polskim, czyli podrzędnym, nieprawdaż? – ale zjawiskiem mającym własny sens i rację! Przebić się przez morderczą drugorzędność mego środowiska i wreszcie zaistnieć! Sytuacja moja jest dramatyczna… Read More ›
-
Francis Scott Fitzgerald do młodej pisarki [1938]
Droga Frances, Uważnie przeczytałem Twoje opowiadanie, i, Frances, obawiam się że cena wykonywania tego zawodu jest o wiele wyższa niż ta, jaką jesteś gotowa zapłacić obecnie. Musisz sprzedać swoje serce, swoje najsilniejsze reakcje, nie te drobne, nieistotne rzeczy które tylko… Read More ›
-
Zamiast wstępu
„Jak pojedyńczy człowiek, tak każdy naród objawia życie swoje w dwojaki sposób: czynem i słowem; czyny – to jego historya; słowa – to jego literatura. Jeżeli więc literatura jest słowem, które z myśli wypłynęło i nawzajem do myśli zmierza, musi… Read More ›
