Literatura rzadko kiedy kładzie wieńce chwały na skronie młodzieńców. Wprawdzie Grecy zaklęli swego boga poezji w kształt młodego i promiennego mężczyzny. Wprawdzie dziewięć muz otaczających Apolla oddychało wieczną młodością. Ale ta sama starożytność przynosi nam ze swojej głębokości postać ślepego… Read More ›
Andrzejewski
Jerzy Andrzejewski – „Samotne pokolenie” [1935]
Każdy z młodych może na głos zawołać: moja wczesna młodość została zatruta, zapaskudzona! I będzie miał po tysiąckroć rację, żądając zdania od starszych rachunku. Bo co dało społeczeństwo tym wszystkim, którzy dorastali w pierwszej połowie lat dwudziestych? Co młodzi wynieśli… Read More ›
Jerzy Andrzejewski – „Jeśli jednak umrze…” [1936]
Jeśli ziarno pszeniczne nie padnie w ziemię i nie umrze, pozostaje samo jedno; jeśli jednak umrze, obfity plon przynosi. Św. Jan 12,24. Edmund Jaloux, należący do najwnikliwszych i najczujniejszych krytyków francuskich, poruszył w jednym ze swoich ostatnich artykułów („Nouvelles Litteraires”… Read More ›
Przemysław Piętak – Łatwość krytyki
„Każdy autor musi się pogodzić z myślą, iż z chwilą, gdy wyda książkę – krążyć o niej będą w pismach i w niepisanej opinii sądy sprzeczne, w wielu wypadkach autora zaskakujące” – pisał w 1938 w „Polityce” młody, 30-letni pisarz,… Read More ›