Co? Nie masz gdzie drukować? Ja — mam. — A gdzie kolega drukujesz? Ja?… Tam! — Gdzie, gdzie, gdzie, gdzie, kolego? Hm… daleko, daleko… w niebie, w niebie Wysokim, na chmurach, smokach chińskich, na skrzydłach — serafińskich. — A kasa?… Read More ›
Prosto z Mostu
K.I. Gałczyński – „Polska wybuchła w roku 1937”
Panu Stefanowi Kołaczkowskiemu ze stutysięczną podzięką za „Bilans estetyzmu” („Marchołt”, styczeń, 1937) Miałem o tym pisać artykuł, lecz wolę wiersza dźwięczną miedź – nie potom wierszom formę wykuł, artykułami żeby… Read More ›
Ks. Franciszek Błotnicki – „Kultura ukraińska” [1935]
Ruch ukraiński ma dwa ośrodki kulturalne: Lwów i Kijów. Lata powojenne wytworzyły jeszcze trzeci: emigrację, która jednak ciąży duchowo do jednego z powyższych dwu, zależnie od tego, skąd ta emigracja się rekrutowała. Odmienność tych dwu kultur, mimo próby rzucenia między… Read More ›
Stanisław Piasecki – „Imperializm idei” [1935]
Odrodzenie uczuć narodowych w Europie, tak charakterystyczne dla historii XIX-go wieku, zastało Polskę podzieloną przez rozbiorców, niewolną, wyzutą z niezawisłości politycznej. Musiało to zaciążyć na charakterze polskiego patriotyzmu, który stał się szczególniej obronny, defensywny, negatywny. Nasze pieśni narodowe oplatają się… Read More ›
„Prosto z Mostu”, niedziela 3 września 1939
Tydzień ostatni obfitował w taką ilość wydarzeń politycznych, że nie wiadomo od czego zaczynać sprawozdanie. To, co było ważne jednego dnia, już nazajutrz schodziło w cień wobec wydarzeń jeszcze ważniejszych. Ale też powiedzieć można bez przesady, że w ciągu tych… Read More ›
Stanisław Piasecki – „Bo jeśli ma być wojna…” [14 maja 1939]
Jest w Polsce spokój, opanowanie, gotowość. Z wyglądu miasta, z tętna stolicy, mierzonego objawami zewnętrznymi, nikt by się nie domyślił, że to przecież stolica kraju, który jutro już może będzie musiał stanąć do walki, jeśli komuś tam na szerokim świecie… Read More ›
Stanisław Piasecki – „Sztuka i charakter” [1938]
Epoka liberalizmu, której początek sięga znacznie dalej w głąb historii, niż to się potocznie przyjmuje, bo aż do renesansu, wytworzyła specyficzne pojęcie tzw. artysty, czyli człowieka obdarzonego talentem, który z tej racji stoi ponad normami”, obowiązującymi zwykłych ludzi. U schyłku… Read More ›
Stanisław Piasecki – Gwiazdka hordy [1935]
Zaczyna się to już jakoś w pierwszej połowie grudnia. I nie wiadomo właściwie na czym polega. Ale jest w atmosferze. Dla każdego wyczuwalne. Jeszcze w kalendarzu sporo zostało kartek do tych dwóch, czerwonych. Jeszcze się o świętach nie mówi wiele…. Read More ›
Jerzy Andrzejewski – „Jeśli jednak umrze…” [1936]
Jeśli ziarno pszeniczne nie padnie w ziemię i nie umrze, pozostaje samo jedno; jeśli jednak umrze, obfity plon przynosi. Św. Jan 12,24. Edmund Jaloux, należący do najwnikliwszych i najczujniejszych krytyków francuskich, poruszył w jednym ze swoich ostatnich artykułów („Nouvelles Litteraires”… Read More ›
Stanisław Piasecki – „Jesteśmy polonofilami” [1936]
Cenię bardzo wysoko pióro Bolesława Koskowskiego z „Kuriera Warszawskiego”. Jest to niewątpliwie jeden z niewielu publicystów polskich, który swym niepowszednim talentem pisarskim, godnością postawy i poczuciem odpowiedzialności za słowo, wzbudza szacunek i podziw nawet u przeciwników, nawet u tych, którzy… Read More ›
Zapisz.blog 