Oto materia mistyczna natury promieniującej, likwor elastyczny a przylegający trafnie jak guma, przenikający ciało jak dreszcz. Ogień kauczukowy, drgające bogactwo. Zanurzam się w tę ciecz piekącą, rumianą. To płomień czyśćca, pali równo i solidnie. Dokoła twarze bliźnich – zbyt zajęty… Read More ›
Świrszczyńska
Anna Świrszczyńska – „Pieśń ludzi wesołych” [1938]
My, ludzie weseli, nie usiłujący bynajmniej reprezentować epoki dzisiejszej ani tej, co nadejdzie, kochający radość wdzięcznie i po prostu jak młodego mężczyznę lub młodą kobietę, rozpoczynamy tę pieśń o cierpieniu, pieśń na cześć cierpienia. Nie jak asceta ale jak higienista,… Read More ›