Może do nikogo z poetów tak nie pasuje znany dwuwiersz Goethego Werden Dichter will verstehen,Muss in Dichters Lande gehen — jak właśnie do Szewczenki. Albowiem rzadko w dziejach literatury spotykamy poetę, który by w takiej pełni, tak całkowicie zawierał w… Read More ›
Eseje
Marian Zdziechowski – „Jak upadają cywilizacje” [1938]
I. Znakomity pisarz włoski, z zawodu historyk, badacz przeszłości Rzymu, a zarazem niepospolicie bystry obserwator czasów naszych, Gugielmo Ferrero, napisał przed wojną rzecz świetną pt . „Tra due mondi” o przeciwieństwach ducha germańskiego i ducha łacińskiego; tezę tę samą rozwijał… Read More ›
„Jako poeta jest to gówno psie” – Jan Lechoń o Miłoszu w „Dzienniku” i korespondencji
W trakcie lektury wydanych w 2006 w Bibliotece „Więzi” dwóch tomów korespondencji poety Jana Lechonia i redaktora Mieczysława Grydzewskiego, zdumiewa zawiść, z jaką Lechoń pisze o – przebywającym od 1951 na emigracji – Czesławie Miłoszu. Skąd ta ogromna niechęć, nienawiść… Read More ›
Walenty Majdański – „Najbliższe jutro” [1937]
Na razie znajdujemy się w okresie przejściowym, my biali. Bo to nas przeznacza wszystko na Gigantów, nawet wygoda, która naszą rasę dobija wcześniej niż inne, czego dowodem szybka katastrofa Hellady, dość szybka Rzymu i przerażający trzask wiązadeł cywilizacji grecko-rzymskiej, odkąd… Read More ›
Artur Górski – „Człowiek z różdżką. (O Adamie Mickiewiczu)” [1934]
Dwie są cechy duszy ludzkiej, które więcej niż wszystko inne zaczynają w człowieku i przez człowieka nowe zjawisko w bycie, nowy rozdział w przyrodzie. Cechami tymi są: wieczne pragnienie, wieczny głód, wieczna niedosięgłość wewnętrznej wizji,- i zdolność do bezinteresownej ofiary… Read More ›
Wacław Makowski – „Nowa Polska w nowej Europie” [1930]
Pomiędzy Polską, która upadła w końcu XVIII wieku, a tą, która powstała w wieku XX zachodzi głęboka różnica. Istotę tej różnicy stanowi powszechna przemiana społeczna i polityczna, jaka się dokonała w ciągu stu z górą lat polskiej niewoli. Upadająca Polska… Read More ›