Poniższy felieton nadaje się jedynie i wyłącznie dla ludzi, lubiących i umiejących myśleć. Inne kategorie czytać go bezwzględnie nie powinny. Nie powinni też czytać go filozofowie. Jest to rzecz przeznaczona tylko dla ludzi wysokiej inteligencji. Sam autor nie byłby prawdopodobnie… Read More ›
Prosto z Mostu
Stanisław Piasecki – „Sztuka i charakter” [1938]
Epoka liberalizmu, której początek sięga znacznie dalej w głąb historii, niż to się potocznie przyjmuje, bo aż do renesansu, wytworzyła specyficzne pojęcie tzw. artysty, czyli człowieka obdarzonego talentem, który z tej racji stoi ponad normami”, obowiązującymi zwykłych ludzi. U schyłku… Read More ›
Andrzej Witowski (Jan Mosdorf) – „Jak konają imperia” [1935]
Załamująca się w naszych oczach epoka, którą rozpoczął Renesans, okres dziejów, z którego byliśmy tak dumni, wywołuje u wielu ludzi myślących uczucie trwogi, przeczucie jakby zbliżającej się katastrofy. Złowróżbne głosy Spenglerów, Kayserlingów, Massitów okazały się przy bliższym wejrzeniu raczej ciekawymi,… Read More ›
Karol Stefan Frycz – „Obowiązki wielkiego narodu” [1938]
Marzenia o wielkiej polskiej Europie środkowej, rozciągającej się od Bałtyku po Jadran i od Bałtyku po Morze Czarne nie może być tylko samą zabawą w słowa. I samo tylko upajanie się tym mirażem, czy nawet rozprzestrzeniane jak najszersze tej myśli… Read More ›
Jerzy Andrzejewski – „Uwagi o młodości” [1937]
Literatura rzadko kiedy kładzie wieńce chwały na skronie młodzieńców. Wprawdzie Grecy zaklęli swego boga poezji w kształt młodego i promiennego mężczyzny. Wprawdzie dziewięć muz otaczających Apolla oddychało wieczną młodością. Ale ta sama starożytność przynosi nam ze swojej głębokości postać ślepego… Read More ›
Witold Gombrowicz – „Atmosfera i kot. W odpowiedzi p. J. Andrzejewskiemu” [1935]
P. Jerzy Andrzejewski zamieścił w ostatnich numerach „Prosto z Mostu” dwa wielkie artykuły przeciwko młodej literaturze, wymieniając przygodnie z nazwisk Chorowańskiego, Rudnickego, Uniłowskiego, Schulza i mnie. (Mówiąc nawiasem, Schulz, którego świetny debiut w roku ubiegłym, „Sklepy cynamonowe” wywołał sensację w… Read More ›
Jerzy Andrzejewski – „Samotne pokolenie” [1935]
Każdy z młodych może na głos zawołać: moja wczesna młodość została zatruta, zapaskudzona! I będzie miał po tysiąckroć rację, żądając zdania od starszych rachunku. Bo co dało społeczeństwo tym wszystkim, którzy dorastali w pierwszej połowie lat dwudziestych? Co młodzi wynieśli… Read More ›
K.I. Gałczyński – „Do Przyjaciół z „Prostu z Mostu”” – Część II [1936]
Mówię te słowa ze szpalt pisma “Prosto z Mostu”. Szukam epitetu zdobiącego, epitheon ornans, któryby wyróżnił je spośród innych. Mam: gorący, pismo gorące. Tutaj się bijemy, nie intrygujemy. Na drzwiach redakcji mógłby wisieć taki napis: „Czytelniku znudzony, wyjdź. Nic tutaj… Read More ›
K.I. Gałczyński – „Do Przyjaciół z „Prostu z Mostu”” – Część I [1936]
I. VIRI FRATRES: Już nie jestem samotny – bo jestem z wami i razem z wami pożywam chleb szczerości, panis sinceritatis. A jeszcze onegdaj byłem jako noc w nocy i „strach piłem jak wino”. Grząska Warszawo lat minionych, skąd, z… Read More ›
K.I. Gałczyński – „Miała matka trzech synów (z „Piosenek wesołego opozycjonisty”)” [1939]
Miała matka trzech synów: dwóch mądrych, nie frajerów, a trzeci, co był głupi, wszedł do Oeneru – oj dana dana dana oj dana dana dana a Leoś, co był głupi, wszedł do Oeneru. * I zaraz siedział tydzień z niedzieli… Read More ›