Niedawno w warszawskim „Świecie” ukazał się artykuł Edmunda Osmańczyka na temat pojęcia postępowości. Autor dochodził w nim do wniosku, że kryteria postępowości są trzy. Postępowym jest człowiek który 1) lubi Partię Komunistyczną, 2) lubi Soviet Union, 3) jest przeciwny rasizmowi…. Read More ›
2.IV.1969 „Nie wierzę w żadną ewolucję komunizmu. Operują w swoich teoryjkach bazą i nadbudową. Baza jest zła, fałszywa i zakażona, więc każda nadbudowa musi być zła. Nie mogę wykrzesać cienia sympatii dla Michników i Kuroniów. Bardzo szanuję ich odwagę, determinację,… Read More ›
Znam Ciebie już od kilku dziesiątków lat, na ziemi zawieszonej w ciszy Dziecko przeznaczenia; twój obraz ubogi Jest zawsze pierwszym obrazem w jasności przebudzeń nad ranem Kiedy śledząc Kosmos w jego niemym locie Nagle czuję że wzrasta we mnie świat… Read More ›
W trakcie lektury wydanych w 2006 w Bibliotece „Więzi” dwóch tomów korespondencji poety Jana Lechonia i redaktora Mieczysława Grydzewskiego, zdumiewa zawiść, z jaką Lechoń pisze o – przebywającym od 1951 na emigracji – Czesławie Miłoszu. Skąd ta ogromna niechęć, nienawiść… Read More ›
W wydanym przez Wydawnictwo Literackie w 2002 roku „Dzienniku” poety i prozaika Mieczysława Jastruna, nazwisko Czesława Miłosza pojawia się raptem na kilkunastu stronach. Warto jednak przytoczyć, co autor „Poematu o mowie polskiej” pisał na temat przebywającego od 1951 na emigracji,… Read More ›
Czytałem przez pierwszy rok wojny prasę konspiracyjną z zapałem, przez drugi rok z zainteresowaniem, potem z niechęcią, a potem już tylko z rzadka brałem ją do ręki. Bezmiary głupstw, które wypisywali anonimowi dziennikarze usposabiały czytelnika ponuro i dzisiaj jeszcze wracają… Read More ›
W związku z moim artykułem w majowym zeszycie „Kultury” wypowiadano pewne uwagi na łamach pism emigracyjnych. Uwagi te wydają mi się interesujące, dlatego spróbuję się nad nimi w liście zastanowić. 1) Od września 1939 upłynęło niemal dwanaście lat i w… Read More ›
To, o czym powiem, można nazwać historią pewnego samobójstwa. Jest to historia dość pouczająca i różna od opisów otrucia się z przyczyny miłosnego zawodu. Ponieważ wplątane są w nie sprawy, które zaprzątają umysły znacznej liczby ludzi na świecie, zasługuje –… Read More ›
15.IX.1987. Ataki na mój „Zniewolony umysł”, że niby wymyśliłem jakieś głębie, podczas gdy działał po prostu strach o swoją skórę, nie trafiają w sedno. Była to groza nagle uzyskanej świadomości, że następuje światowe zwycięstwo komunizmu i że marzenia o niepodległej… Read More ›
Drogi Jerzy, Wróciłem z Ann Arbor, gdzie jeszcze raz byłem świątkiem narodowym i pół Detroit zleciało się na moje występy. Dowiedziałem się też, że na wieść o nagrodzie Nobla dla Polaka pół fabryki Forda szalało z radości, dlatego że jak… Read More ›
Zapisz.blog 