Zgubnym błędem ustaliło się, że dziecko, które w szkole średniej zdradziło trochę talentu poetyckiego, pcha się – w dalszym ciągu – na literaturę. Ściślej: na polonistykę. Że zaś literatura to bliżej nieokreślony kawałek chleba, przezorni wychowawcy mniemają, że ów akademicko… Read More ›
W wydanym przez Wydawnictwo Literackie w 2002 roku „Dzienniku” poety i prozaika Mieczysława Jastruna, nazwisko Czesława Miłosza pojawia się raptem na kilkunastu stronach. Warto jednak przytoczyć, co autor „Poematu o mowie polskiej” pisał na temat przebywającego od 1951 na emigracji,… Read More ›
Czytałem przez pierwszy rok wojny prasę konspiracyjną z zapałem, przez drugi rok z zainteresowaniem, potem z niechęcią, a potem już tylko z rzadka brałem ją do ręki. Bezmiary głupstw, które wypisywali anonimowi dziennikarze usposabiały czytelnika ponuro i dzisiaj jeszcze wracają… Read More ›
W związku z moim artykułem w majowym zeszycie „Kultury” wypowiadano pewne uwagi na łamach pism emigracyjnych. Uwagi te wydają mi się interesujące, dlatego spróbuję się nad nimi w liście zastanowić. 1) Od września 1939 upłynęło niemal dwanaście lat i w… Read More ›
To, o czym powiem, można nazwać historią pewnego samobójstwa. Jest to historia dość pouczająca i różna od opisów otrucia się z przyczyny miłosnego zawodu. Ponieważ wplątane są w nie sprawy, które zaprzątają umysły znacznej liczby ludzi na świecie, zasługuje –… Read More ›
Jeśli ziarno pszeniczne nie padnie w ziemię i nie umrze, pozostaje samo jedno; jeśli jednak umrze, obfity plon przynosi. Św. Jan 12,24. Edmund Jaloux, należący do najwnikliwszych i najczujniejszych krytyków francuskich, poruszył w jednym ze swoich ostatnich artykułów („Nouvelles Litteraires”… Read More ›
W recenzji swej z „Granicy” Nałkowskiej i „Cudzoziemki” Kuncewiczowej (Marchołt Nr. 3) pisze Stefan Kołaczkowski: „… gdy zakwestionować słuszność przesadnej reklamy, sprowadzić do właściwych granic rozdmuchane sławy – budzą się Rejtany i sypią się głosy oburzenia na rzekomą złośliwość. Nic… Read More ›
Cenię bardzo wysoko pióro Bolesława Koskowskiego z „Kuriera Warszawskiego”. Jest to niewątpliwie jeden z niewielu publicystów polskich, który swym niepowszednim talentem pisarskim, godnością postawy i poczuciem odpowiedzialności za słowo, wzbudza szacunek i podziw nawet u przeciwników, nawet u tych, którzy… Read More ›
Robert Tekieli w felietonie „Gdzie pan dziś jesteś, panie Mrożek?”, w najnowszej „Gazecie Polskiej”, pisze: „Co musieli przeżywać ludzie tak inteligentni przecież i wrażliwi jak Sławomir Mrożek, widząc pod koniec lat 80., że sowiecki Mordor, któremu służyli, upada? Wiedzieli, że… Read More ›
„Ostatnie opowiadanie Jarosława jest ohydne, należałoby go kopnąć w tłusty zad” – 12 lipca 1971 pisze w liście Janina Miłosz, żona poety, do Jerzego Andrzejewskiego. „Zwariował niestety na starość. W ogóle ta obrzydliwość siedziała w nim zawsze. Był to zatruwacz… Read More ›
Zapisz.blog 