Mam czasem tak skłopotaną głowę, że niekoniecznie za zupełną logiczność pisań moich poufnych odpowiadać mogę i winienem. – Pisząc o położeniu Pani Glaubert, siostry hr. Bolesława Wielogłowskiego, który przyjaźnią śp. Generałowej zaszczycał się, wspomnieć zaniedbałem, albo raczej wspomnieć nie miałem… Read More ›
Wychowanie panien u nas jest zwykle wadliwe bo dokonywa się powierzchownie; zadaniem bowiem onego jest nadanie przyzwoitego ruchu ciała i układu powierzchowności. Wedle takiego układu szczycą się nieraz rodzice wychowaniem mniej więcej starannem swej córki. Zalecając młodej panience, aby się… Read More ›
W sobotę byłem przy mszy wielkiej, którą uroczyście mistrz z całym zakonem celebrował; na Gloria etc. bito ze wszytkich dział i zaś w kościele rozdawano na białym wosku wyciśnioną formę pieniądza jednego z onych 30 Judaszowych. Do grobu, który czynili… Read More ›
Obrabowałam dzisiaj bank, tak przynajmniej mi się wydaje. Obrabowałam i wyszłam. Policja mnie nie zatrzymała. Czary mary. Po prostu zniknęłam z ich pola widzenia. Karkonosze. Nie, nie noszę ze sobą plecaka. Wychodzę zawsze w pośpiechu. Tym razem też wyszłam, ale… Read More ›
Inne koty dwudzieste. Dwudzieste i pierwsze. Za krótkie. Monodram. Siła przekazu, która nie pozwala dotrwać do końca. Walka. I krzyk. I tyle z nas pozostanie. Rozwalmy to wszystko. Pójdźmy za kraty. Sąsiedztwa. Urodziłam się wczoraj. Z tego co pamiętam, miałam… Read More ›
Bruki są martwe i czcze, domy obrosłe pleśnią. Miarowo biją o miejski brzeg kwietnie i wrześnie. Dzień każdy spływa pomiędzy tłum jak ropa z otwartej rany. Słucha oślepły gotycki tum syreny o czwartej rano. Co wieczór reklam świetlnych tłok wbija… Read More ›
Adam Jan Nepomucen Wielowieyski z Wielkiej Wsi herbu Półkozic, urodzony 28 czerwca 1835, miał czterech synów i pięć córek. Jego najstarszy syn, Stefan Jan Nepomucen (1865-1961), 7 listopada 1905 roku wziął ślub z Jadwigą Karoliną Kazimierą Grabowską z Grabek h…. Read More ›
„Pojutrze następuje piąta rocznica wybuchu młodzieńczego oburzenia, które podnosząc rękawicę rzuconą przez najstraszniejszego wroga ludzkości, wywołało na całym obszarze rzeczypospolitej polskiej jeden z tych wielkich czynów, co to świadczą o nieśmiertelności ducha narodowego, i o zbrodniczym usposobieniu tych co myślą,… Read More ›
„Panie i Panowie, – Obchody rocznic naszych zbrojnych powstań podają nam najwłaściwszą i najuroczystszą sposobność do publicznego wypowiedzenia naszych obecnych narodowych uczuć i przekonań, dążności i nadziei, jako też do sprostowania fałszywych sądów o naszéj sprawie i odparcia potwarzy miotanych… Read More ›
„Przyjaciele Polski,—Trzy lata temu okrutny rozkaz wyszedł od Rządu Moskiewskiego, ażeby porwać w nocy kilkadziesiąt tysięcy wyborowéj młodzieży Polskiéj i wysłać ją w głąb Azyi. Skazana na deportacyą młodzież Polska, zamiast przyjąć służbę sromotną najemników w szeregach barbarzyńców, przeniosła stawić… Read More ›
Zapisz.blog 