Po dniach rozpaczy, zgiełku, wrzawy,
Kiedy wytchnienia przyjdzie chwila,
Gdy głowa sennie się pochyla
I w ciszy płynie czas łaskawy,

Kiedy się pióro chwieje w dłoni,
Bezwolne nad stronicą czystą,
Gdy srebrna cisza w uszach dzwoni –
Wsłuchaj się w ciszę tę srebrzystą.

Bo nie w zwycięstwach pyrrusowych,
Tryumfach, klęskach i zmaganiu,
Odnajdziesz prawdy głos surowy,
Ale w tej ciszy i w słuchaniu.

Wszystkie marzenia niespełnione,
Krzywdy, cierpienia i radości
Tak już trwać będą niezmienione,
Zamarłe w ciszy i ciemności.

I płynąć będzie wiek za wiekiem,
Kiedy się zamknie wieko trumny,
I gdy się skończy dramat dumny,
Ten dramat który zwą człowiekiem.

Źródło: „Wiadomości Literackie”, 800/1939

Kategorie:Poezja, Źródła

Tagi: Czasopisma, Dwudziestolecie, Słonimski, Wiadomości Literackie